Hjólalíkanið byggir á margs konar upplýsingum; m.a. um stígakerfi sveitarfélagana, hljóðreiðatalningum, gögnum frá Strava um magn og dreifingu hjólaferða, ferðavenjukönnunum fyrir höfuðborgarsvæðið og fleira. Landhæðarlíkan er jafnframt notað til að áætla langhalla (bratta) á stígum.

Bílstjórar þurfa almennt lítið að hugsa um klifur, en þetta er hins vegar einn þeirra þátta sem eru mest ráðandi í leiðavali hjólreiðafólks. Ágætis dæmi um þetta er Kársnesið, en sumt hjólreiðafólk velur frekar að fara fyrir nesið heldur en yfir Kópavogshálsinn. Sú leið er aðeins lengri en hins vegar öll á jafnsléttu. Í heildina er hins vegar ekki umtalsverður munur á ferðatíma. Líkanið tekur þannig langhalla með í reikninginn, því er ekki sjálfvalið að alltaf sé stysta leið valin milli tveggja áfangastaða. Í stuttu mál lengir „upp í móti“ ferðatímann (þó ekki línulega) og „niður í móti“ styttir ferðatímann. Þess er þó gætt að hraði geti aldrei orðið meiri en 40 km/klst, sem eru efri mörk þess hraða sem flest venjulegt fólk treystir sér til að hjóla á.

Hjólalíkanið var notað til að meta hjólaleiðir sem settar eru fram í Hjólreiðaáætlun Reykjavíkurborgar 2015-2020 í þeim tilgangi að forgangsraða framkvæmdum. Í framhaldi var líkanið notað til að meta líklegt umfang hjólaumferðar um fyrirhugaða hjóla- og strætóbrú yfir Fossvoginn.

Grétar Mar Hreggviðsson starfar á samgöngusviði VSÓ Ráðgjafar og fæst við líkangerð, hermun og önnur umferðartæknileg mál. Er þó umfram allt hjólreiðamaður og áhugamaður um bætta umferðarmenningu. 

Upptaka

Glærur